Urodził się 22 lipca 1881 roku w Maksymówce koło Stanisławowa. Jego rodzicami byli: Bolesław herbu Wieniawa i Józefa ze Struszkiewiczów. W 1887 roku wraz z rodziną przeniósł się do majątku Bobowa koło Gorlic. Do gimnazjum uczęszczał we Lwowie, bo z miejscowych szkół był kilkakrotnie usuwany. Jak sam twierdził ze względu na "nieokiełznany od kołyski temperament" i niechęć do "misteriów greckiej gramatyki".
Pomimo zainteresowań artystycznych na żądanie ojca podjął studia na wydziale lekarskim Uniwerstytu Jana Kazimierza we Lwowie. Studia ukończył z wyróżnieniem w 1906 roku. 20 września 1906 roku poślubił śpiewaczkę operową Stefanię Calvas, z którą zaraz po ukończeniu studiów wyjechał do Berlina. Tam przez rok studiował na Akademi Sztuk Pięknych, po czym wyjechał do Paryża, gdzie poznał Józefa Piłsudskiego.
Po wybuchu I Wojny Światowej wyjechał do Krakowa, gdzie został powołany w skład pierwszej kompanii kadrowej. Jesienią 1914 roku został dowódcą 1 plutonu w 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich. Po zakończeniu I Wojny Światowej został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy.
Jako adiutant marszałka Józefa Piłsudskiego brał z nim udział między innymi w wyprawie wileńskiej w 1919 roku i w kampanii kijowskiej w 1920 roku. Uczestniczył w bitwie warszawskiej. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej dowodził jednostkami kawalerii. Odznaczony Krzyżem Walecznych.
W czasie II Wojny Światowej pełnił funkcję ambasadora Rzeczpospolitej w Rzymie. W 1940 roku wyjechał razem z rodziną do USA. 1 lipca 1942 popełnił samobójstwo*skacząc z trzeciego piętra domu, w którym mieszkał w Nowym Jorku. Oficjalnym wytłumaczeniem odebrania sobie przez Wieniawę życia było rozgoryczenie odsunięciem go od bieżących spraw pogrążonej w wojnie Polski. W nowojorskim pogrzebie Bolesława uczestniczył między innymi generał George Patton. W 1990 roku jego prochy zostały złożone na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Jego bratankami byli Andrzej i marek Długoszowscy, bohaterscy powstańcy, którzy zginęli w 1944 roku. Miał córkę Zuzannę, która była chrześnicą Józefa Piłsudskiego. Zmarła w Londynie, w 2011 roku, w wieku 91 lat.
* Niektórzy historycy twierdzą, iż Bolesław Wieniawa-Długoszowski nie popełnił samobójstwa z własnej woli,lecz został przez kogoś do tego zmuszony i wypchnięty przez okno.
Anegdoty o Bolesławie Wieniawie-Długoszowskim:
Do kasyna oficerskiego przyszedł młody podporucznik. Barman powiedział mu, iż organizowany jest konkurs na odgadnięcie wyrazu składającego się z pierwszych liter nazw wypijanych trunków. Podporucznik przystał na ofertę barmana i wziął udział w konkursie. Dostał trzy kieliszki i po wypiciu oświadczył: "SOS" - Starka, Okowita, Soplica. Po czym zapytał się o swoje miejsce w rankingu. Bardzo dobrze panie poruczniku - odparł barman - ale rekordzistą jest pułkownik Wieniawa z wyrazem "NABUCHODONOZOR".
http://jpilsudski.org/wieniawa-dlugoszowski-w-anegdocie
http://www.sadeczanin.info/gospodarka,6/dwor-rodziny-dlugoszowskich-w-bobowej-popada-w-ruine,42386#.VGOl-PmG_dc
http://naszeblogi.pl/445-gen-boleslaw-wieniawa-dlugoszowski-pierwszy-ulan-drugiej-rzeczypospolitej
http://www.adalbertus.pl/2014/08/boleslaw-wieniawa-dlugoszowski-1915-figurka-54mm/
Młody Bolesław Wieniawa-Długoszowski z Józefem Piłsudskim.
Wieniawa na planie filmu " Ułani, ułani, chłopcy malowani", do którego napisał scenariusz. W towarzystwie Adolfa Dymszy, Zuli Pogorzelskiej i Kazimierza Krukowskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz