czwartek, 25 czerwca 2015

Maria Gorczyńska - Zapomniana dama

Maria Gorczyńska urodziła się 27 stycznia 1899 roku w Lublinie. Jej ojciec Józef Eugeniusz był maszynistą kolejowym. Maria ukończyła gimnazjum realne w swoim rodzinnym mieście, przez pewien czas pracowała na poczcie. 


Z Kazimierzem Krukowskim w filmie "Co mój mąż robi w nocy?"
1934 rok

Na początku lat 20-tych rozpoczęła naukę w warszawskiej Szkole Dramatycznej. Była zdolna i robiła duże postępy. Z tego powodu została zauważona i już w 1922 roku po raz pierwszy pojawiła się na deskach Teatru Polskiego jako Zosia, w Weselu Wyspiańskiego. Od 1924 grała w warszawskich teatrach między innymi w Teatrze Narodowym i w Teatrze Nowym. Jej kariera zaczęła się od lekkich komediowych ról. Dopiero po jakimś czasie został odkryty jej talent do dramatycznych ról. Zyskała duże uznanie jako aktorka dramatyczna. Także w tego typu rolach najczęściej pojawiała się na dużym ekranie. Jej filmowy debiut miał miejsce w 1924 roku w filmie "O czym się nie mówi". Miała męża, Edwarda Lindnera, który zmarł w 1933 roku, Grała głównie role dam i amantek, ze względu na swoją oryginalną urodę i dystynkcję. Wystąpiła w kilkunastu filmach. 


Maria Gorczyńska w 1939 roku


Podczas II Wojny Światowej pracowała w kawiarni "U Aktorek" jako kelnerka, dawała też występy. Nie grała w jawnych teatrach. Była żołnierzem Armii Krajowej. Wzięła udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka w 1. kompanii Zgrupowania Bartkiewicz.  Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Powróciła do niej w 1945 roku, gdzie występowała w stołecznych teatrach. Założyła Teatr Klasyczny (obecnie Współczesny).  Po wojnie na dużym ekranie pojawiła się tylko raz, w filmie "Miłości Chopina" (1951), grając matkę Fryderyka. W 1953 roku została otrzymała Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła 23 czerwca 1959 roku, mając 60 lat. Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim.


Z Aleksandrem Żabczyńskim w sztuce "Kobieta we mgle"
1948 rok, Teatr Klasyczny w Warszawie


Grób Marii Gorczyńskiej



"A ja nie mogę, ja muszę spać"


"Ja już nie mogę"

poniedziałek, 12 stycznia 2015

Sportowiec mimo woli

Wczoraj, 11 stycznia w warszawskim kinie ILUZJON miała miejsce premiera odrestaurowanego filmu "Sportowiec mimo woli". Film został wydłużony o kilkanaście minut, które dotychczas były powojennej publiczności nieznane. Przed seansem odbyła się krótka prelekcja Michała Pieńkowskiego. W związku z tym wydarzeniem napiszę dzisiaj o tym filmie.


A oto opis filmu:



"Znany kanadyjski hokeista Jerzy Piątek przyjeżdża do Polski, by znaleźć partnerkę dla swojego bedlington terriera. Dodek Czwartek jest fryzjerem, udaje się do prezesostwa Madeckich, by uczesać ich córkę Lili. Omyłkowo prezes bierze go za słynnego hokeistę i angażuje do swojej drużyny jako bramkarza, Piątek natomiast zostaje wzięty za fryzjera. Cała rodzina wraz z nowym zawodnikiem jedzie do Zakopanego, gdzie ma się odbyć mecz drużyny prezesa Madeckiego z drużyną barona Dropsa. Jeśli baron wygra zawody, otrzyma rękę pięknej Lili Madeckiej. "


"Sportowiec mimo woli" to ostatni film zrealizowany w II Rzeczpospolitej. Jego premiera miała miejsce w 1940 roku, pod okupacją niemiecką. 

http://blog.nitrofilm.pl/2013/05/sportowiec-mimo-woli-ciekawostka/











piątek, 2 stycznia 2015

Szczęśliwego Nowego Roku!!!

Kliknij, aby powiekszyc
Bal sylwestrowy w teatrze "Morskie Oko" w Warszawie, 31.12.1930 rok.
Osoby widoczne: Eugeniusz Bodo, Władysław Walter, Janina Sokołowska i Zula Pogorzelska.